Öğrencilerin Ders Çalışma Alışkanlığı Kazanmalarında Anne ve Babaya Düşen Görevler
       Kim ne derse desin çocukların ilk ve en önemli öğretmeleri anne ve babalarıdır, çocuklar doğdukları andan itibaren sürekli bir şeyler öğrenirler, buna da birinci derecede yol veren anne ve babalardır. Anne ve babalar çocuklarına yaşamayı ve dünyayı öğretirler.
       Anne ve babaların çocuklarına bir şey öğretmeleri sadece karşılarına alıp anlatarak olmaz, bazen hazır olduklarında onları özgür bırakarak kendi kendilerine bir şeyler öğrenmelerine olanak sağlamaları da güzel bir öğretme yöntemidir. Çocuklar anne ve babalarından neyi, ne zaman, nasıl öğrenmeleri gerektiğini, yeteneklerini nasıl kullanacaklarını öğrenirler.
       Çocukların yaşlarının ilerlemesi ile beraber anne ve babalar da değişir, çocuklarına çeşitli kısıtlamalar koymaya başlarlar ve onları çevrelerindeki diğer çocuklar ile kıyaslama hissiyatı duyarlar. Yanlış olan bu tutum çocukların eğitimlerini olumsuz olarak etkileyebilmektedir. Anne ve babalar çocukları küçükken ona gösterdikleri sabır ve tanıdıkları özgürlüğü ilerleyen yaşlarında da göstermelilerdir. Aksi halde çocuklar derslerinde başarısız olacaklardır ve içlerine kapanarak yeteneklerini de gösteremeyeceklerdir.
       - Çocuklara ders çalışma alışkanlığı kazandırmanın ilk adımı onlara sorumluluk bilincini yerleştirmekle olacaktır. Sorumluluk bilincini ise çocuklara kendi kendilerini yönetme fırsatı vererek ve karşılaştıkları olumsuzluklardan kendi kendilerine çözüm yolunu bulmalarını sağlayarak verilebilir. Küçük yaşlarından itibaren çocuklara kendi yaşlarına, fiziksel özelliklerine, yetenek ve kabiliyetlerine göre belli görevler vererek bu görevlerin üstesinden gelmeleri sağlanarak güven duyguları pekiştirilmelidir. Sorumluluk bilincine kavuşan bir çocuğa der çalışmasının onun sorumluluğu olduğunu söylemek ve sorumluluklarını yerine getirmesini belirtmek çokta zor olmayacaktır.
       - Çocukların hayatları boyunca kendilerine en çok model aldığı kişiler anne ve babalarıdır. Anne ve babalar en birinci erdemleri olan topluma faydalı bireyler yetiştirme görevlerini unutmamalıdırlar ve bu bağlamda birer eğitimci gibi hareket etmelilerdir. Ders çalışma alışkanlığı kazandırmakta da en önemli etken yine onlara model olmaktır.
       - Anne ve babalar çocukları için uygun ders çalışma ortamı hazırlamalıdırlar. Uygun ışık şiddeti hazırlanmalı ve ortam gürültüsüz olmalıdır. Çocuklar ders çalışırken anne ve babanın da onların yanında kitap okuması çocuklar için en önemli motivasyon kaynağı olacaktır.
       - Diğer önemli konu ise aile hayatının düzeni ve huzurudur. Çocuklar huzurlu ve güvenli ortamlarda daha verimli olacaklardır. Özellikle anne ve babaların kendi aralarında yaşadıkları problemler çocukları oldukça etkilemektedir. Huzursuz bir ortamda büyüyen çocuklar derslerinde huzurlu ortamda büyüyenlere oranla daha başarısız olmaktadır.
       - Anne ve babalar çocukları ders çalışırken onların dikkatlerini dağıtacak şeyler istememelidirler, mümkün olduğu kadar az müdahale etmelilerdir.
       - Çocukların dinlenme ve uyku süreleri de derslerine etki edecektir. Anne ve babalar özellikle uyku düzenlerine ve saatlerine dikkat etmelilerdir.
       - Çocuklara ders çalışmaları konusunda yapılan baskı da ters etki etmektedir. Bu konu baskı kurmadan onları ikna edici konuşmalar yapmalılardır.
       - Çocuklar sadece ders çalışarak bir hayat geçiremezler, ders çalıştıkları sürenin daha verimli olmasını sağlamak için müzik, resim, spor gibi farklı aktivitelere de yönlendirerek beyinlerini dinç tutabilirler.
       - Anne ve babaların yaptığı en önemli hataların başında ders çalışırken yaptıkları yanlışlıklar yüzünden çocuklarına kızmaları ve onları aşağılamalarıdır. Çocukların sordukları soruları dikkatli dinlemeliler ve sabır ile onların anlayacağı bir ille onlara anlatmalılardır. Bu tür olumsuzluklarda anne ve babalarından tepki gören çocuklar derslere küsebilir ve ders çalışmak istemeyebilirler.
       - Çocuklarınızın ders çalışmaları sırasından onları üzecek veya aşağılayacak sözler söylemekten kaçının. “Bu kadar çalışma ile bir şey olamazsın, bu kafayla gidersen kazanamazsın” gibi sözler onları olumlu motive etmeyeceği gibi ders çalışmaktan da soğumalarına neden olacaktır. Aksine onları daha da ders çalışmaya itecek sözler hem sizin arkasında olduğunu hissettirerek kendine güvenini artıracak, hem de sizi daha çok sevip saymasına neden olacaktır.
       Gördüğünüz gibi çocukların ders çalışma alışkanlığı kazanmasında ve derslerinde başarılı olmasında tek sebep çocuklar değildir. Dış etkenler de en az çocukların kendi iç yapıları kadar önemlidir. Okumuş ve kültürlü ailelerin çocukları geri kalmış ailelerin çocuklarına nazaran daha başarılıdır. Bu o çocukların daha akıllı doğdukları için değil, anne ve babaları tarafından daha iyi yönlendirildikleri içindir. Bu sebeple anne ve babalar çocuklarının başarısızlıklarında ilk olarak kendi yaşam biçimlerini ve davranışlarını gözden geçirmelidir.